Het begrijpen van de verschillende soorten elektrische gitaarbruggen is essentieel als je overweegt de brug die je momenteel op je gitaar hebt te vervangen.
In eenvoudige termen zijn er vaste bruggen en tremolobruggen, elk met diverse subtypes.
Vaste Brug
Wraparound Brug
De wraparound brug werd uitgevonden door Gibson in 1953. Het is een enkele balk met speciale snaargroeven, eigenlijk precies hetzelfde als een standaard stopstaartstuk. Het enige verstelbare onderdeel is de snaarhoogte, hoewel sommige modernere ontwerpen ruwe wiggen in de bovenkant van de brug hebben ingebouwd voor iets nauwkeurigere intonatie. Hoewel het een oud low-tech brugontwerp is, blijven sommige merken, zoals PRS en Gibson, het tot op de dag van vandaag gebruiken.
Tune-o-Matic
Een andere uitvinding van Gibson, deze brug kwam in 1953 uit als gevolg van de evolutie van de wraparound brug en wordt sindsdien gebruikt op Les Paul gitaren. Om te beginnen kun je de intonatie op elke snaar aanpassen. In tegenstelling tot de wraparound, stelt de Tune-o-Matic je niet alleen in staat de hoogte van de brug aan te passen, maar ook de intonatie op elke snaar. Bovendien zorgt de toevoeging van een stopstaartstuk voor een grotere snaarhoek, waardoor de sustain die de gitaar produceert, wordt verbeterd.
Hardtail
Deze worden vaak gezien op Telecasters en ook op sommige Stratocasters. Ze bestaan meestal uit zes afzonderlijke zadels, één voor elke snaar, maar een drie-zadelconfiguratie wordt algemeen gevonden op vintage klassieke Telecasters. Elk zadel maakt nauwkeurige aanpassing van de hoogte en intonatie voor elke snaar mogelijk.
Tremolosysteem
Floating Tremolo
Dit is het type brug dat op de meeste Fender Stratocasters te vinden is en wordt door Fender ook wel een ‘gesynchroniseerde tremolo’ genoemd. Het bestaat uit veren die aan de basis van de brug aan het hout in de binnenholte zijn bevestigd. Deze houden de brug op zijn plaats en maken beweging mogelijk. Het heeft een vergelijkbare opstelling als hardtail bruggen; en biedt dezelfde flexibiliteit voor het aanpassen van de intonatie en de actie.
Locking Tremolo
Floyd Rose vond in 1976 het nog steeds populairste type locking tremolo uit (hoewel het pas in 1979 werd gepatenteerd). Het ontwerp balanceert perfect de snaarspanning, brug en veren. Dit stelt je in staat de snaren dramatisch te ontspannen, maar wanneer je de tremoloarm loslaat, keren de snaren terug naar de perfecte toonhoogte, waardoor gitaristen toegang krijgen tot geluiden die voorheen nooit mogelijk waren op een gitaar, zoals divebombs, enzovoort
Roller Tremolo
De roller tremolo is het meest bekend onder de naam van het merk dat het populair maakte, Bigsby. De snaren zijn bevestigd aan een stopstaaf die door een veerbelaste tremoloarm heen en weer over je brug wordt bewogen, wat resulteert in het vibrato-effect.
